നമ്മള്
കാലത്തിന്റെ
ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞ
അതിരില് വെച്ചാണ്
പരിചയപ്പെട്ടത്
പാഥേയം നഷ്ടമായ യാത്രികരെ
പോലെയായിരുന്നു നമ്മളപ്പോള് .
കാലിയായ തോള്സഞ്ചി പോലെ
നമ്മുടെ മനസ്സും
നമ്മുടെ
ആകശഭൂമികള്
ഏതോ ഗുഹക്കുള്ളില്
ശ്വോസം കിട്ടാതെ
എരിപിരി കൊള്ളുന്നതിനെ കുറിച്ചാണ്
നമ്മളാദ്യം സംസാരിച്ചത് .
നിഴലുകള്
നഷ്ടമായവരുടെ സംഘങ്ങള്
തമ്പടിച്ചിരിക്കുന്നത്
ഇവിടെയാണ് .
ശ്മശാനങ്ങള് സ്മാരകങ്ങളോട്
സങ്കടം പറഞ്ഞു കരയുന്ന
ഗര്ത്തങ്ങളിലേക്ക്
ഇനിയധികം ദൂരമില്ല
ആരും കാണാതെ
നീ ഒളിപ്പിച്ചു കൊണ്ടുവന്ന
ആകാശ ഭൂമികളുടെ
പൊട്ടും പൊടികളും
നമുക്കിവിടെ വെച്ച് ഭാഗിചെടുക്കാം.
അരനാഴിക
നേരമെങ്കിലും
നമുക്കത് പാഥേയമായേക്കും..!
No comments:
Post a Comment