Wednesday, July 17, 2013

കുലീനമായൊരു ഗ്രാമം


നിന്നെയിങ്ങനെ 
സൂക്ഷിച്ചു 
നോക്കുമ്പോഴൊക്കെ
നീയൊരു 
ആള്‍കൂട്ടമാണന്നെനിക്ക്
തോന്നാറുണ്ട്

പവിത്രമായൊരു
ചിന്തയുടെ ഒത്ത നടുവില്‍
വെച്ചു
ഗാഡമായി പുണരാതെ
നിന്നെയോരിക്കലും
ഒറ്റയാക്കിയെടുക്കാനാവില്ലന്നറിയാം

അല്ലാതെ
നീയിങ്ങിനെ
നൂറുനൂറായി വളര്‍ന്നു
വലിയൊരു ജനാവലിയായി
മാറിയാല്‍
ശരിയാവില്ല .

ആള്‍ താമസമില്ലാത്ത
കുലീനമായൊരു
ഗ്രാമത്തെ കുറിച്ച്
കവിത എഴുതാനുള്ള
ഔത്സുക്യത്തെ
അതിജീവിക്കാവനാവാതെ
കൈ വിറക്കുന്നതു
നിന്നെ
അറിയിക്കണമെന്നുണ്ട്.

നാണം കൊണ്ട്
വരികളില്‍ നിന്ന്
ഇറങ്ങിയോടുന്ന വാക്കിനെ
ഉന്തിതള്ളി
നിന്റെ മുന്നില്‍
കൊണ്ടുവന്നിടാന്‍
പലവുരു വിചാരിച്ചതാണ്

തലക്കാലം
സമുദ്ര നിരപ്പില്‍
എന്നെയും നിന്നെയും
കാത്തിരിക്കുന്ന കുലീനമായ
ഗ്രാമത്തിലേക്ക്
മാറ്റി വെക്കുകയാണ്
എല്ലാമെല്ലാം ...

No comments:

Post a Comment